Sen şehrin ışıkları kadar büyüktün gözümde
Ben terkedilmiş köyün taşları kadar yalnızken
Sen gelince can suyu akmış kalbime
Ben pencere kenarında kurumuş sinek gibi olmuşken
Güneşin tutulması gibi ellerimiz birleşsede
Çocukların eline düşmüş kedi gibiyim seninle
Bilmesende sevmeyi, sakla kibrit kutusu kadar kalmış sevgimi
Öyle sakla ki kalbimi yıllanmış şaraplar övsün seni
Anlatsın geçmiş günler pişmalığını döksün geleceğe
Kuşlar özgürdün gelmedin birikmiş sevgiye
Bir gölge gibi ulaşılmaz hep koşturdun peşinde
İki yudum alıp gittin ama susayacaksın yine.
Halit Koçak